23 november 2025
Misschien heb je het al gezien: er liggen sinds zaterdag weer eieren van eigen boerderij in onze winkel!
Na vijf jaar scharrelen in het weiland was het eerste koppel van Rudi en Astrid in aantal behoorlijk geslonken. Degene die in die tijd niet door ziekte of roofdieren waren geveld, waren inmiddels behoorlijke oudjes geworden. Terwijl ze nog volop voer kregen, legden ze nog maar sporadisch een ei. In de pluimveesector worden hennen over het algemeen na 1,5 jaar vervangen door een nieuw koppel. In september hadden onze hennen na vijf jaar hetzelfde lot. Ze liggen nu als soepkippen in de vriezer.
De zoektocht van Rudi en Astrid naar een nieuw koppel kippen viel niet mee. Het liefste hadden ze weer hetzelfde ras kippen gehad. Maar Marans zijn erg moeilijk te vinden. De vorige keer bracht hen naar verschillende adressen in Frankrijk om eieren te verzamelen. Wekenlang moesten ze zorgen dat alle kwetsbare kuikentjes goed uit de eieren kwamen en gezond en wel groot werden. Dat was een grote uitdaging die ze niet nog een keer wilden aangaan.
Dus was het zoeken naar een ander ras met dezelfde belangrijke eigenschap die Marans kippen hebben; hennen die voldoende eieren leggen en hanen die geschikt zijn voor vleesconsumptie. Een eigenschap die voorheen gangbaar was, maar inmiddels zo goed als verdwenen is. In de commerciële pluimvee zijn door de druk op snel en goedkoop namelijk twee soorten kippenrassen gewoon geworden; rassen die koningin zijn in het leggen van eieren (legkippen) versus rassen die goed en veel vlees geven (vleeskippen). Bij de legkippen delven de mannenkuikentjes het onderspit; er zijn er maar een paar nodig voor de voortplanting en (in het geval van bio/demeter) voor rust in het koppel. De rest wacht een snelle dood.
Rudi en Astrid kwamen in hun zoektocht uiteindelijk bij ‘Allebei‘ en de Sasso kip. De Sasso is het resultaat van jarenlang onderzoek door boeren, veeartsen en fokkers. Zij kruisten oude kippenrassen tot een robuuste dubbeldoelkip waarbij de hennen lekkere en voldoende eieren leggen en hanen mals, smaakvol vlees leveren. Sasso’s zijn bovendien stevige, rustige scharrelaars; ze zijn vriendelijk, kalm en volgen een natuurlijk ritme.
De Sasso kippen zijn met een aantal weken oud naar het Oude Klooster gebracht. Daar huizen ze in een mobiele kippenkar; een groot uitgevallen pipowagen die Rudi elke week een beetje verder het weiland op rijdt naar een vers stukje gras. Zo hebben de kippen altijd iets te grazen, kunnen ze een vers stofbad maken en raakt de grond niet verzadigd met kippenmest. ’s Avonds als ze op stok gaan, gaan de luiken automatisch dicht zodat ze beschermd zijn tegen roofdieren.
In ruil voor dit heerlijke bestaan, geven de kipjes inmiddels mooie eieren. Ze zijn nu nog wat klein van stuk, maar naarmate de dames groter worden, gaat datzelfde gelden voor hun eieren. Sinds zaterdag liggen de eieren weer bij ons in de winkel. Let wel op: ze zijn niet zo donkerbruin als de eieren van de Marans kippen. Ze zijn daardoor moeilijker te onderscheiden van de losse eieren die we van ’t Paradijs hebben. Maar die laatste hebben niet zo’n mooie stempel als de Sasso eieren: een stempel met de oude boerderij van Rudi en Astrid erop vermeld.